24 april 2013

Dag 1107: De co-assistent

Over twee dagen is het zo ver: de dag dat ik officieel dokter wordt. Mijn laatste dag als co-assistent is morgen 20 dagen geleden. Een kort dagje want ik moest nog het een en ander regelen om het cijfer op de juiste plek te krijgen.
De afgelopen twee jaar heb ik (zoals ik denk iedere co-assistent) regelmatig bedacht hoe ik het aan zou pakken als ik eenmaal dokter ben. En met het bedoel ik: hoe ik "mijn" co-assistenten zou behandelen.

Iedereen kent de verhalen wel van de co-assistent als slaaf: je mag koffie halen, kopietjes maken en wordt af en toe uitgescholden, dat is wel zo'n beetje je taak. Nou zijn dit gelukkig horrorverhalen en lijkt het (meestal) niets op de waarheid. Maar af en toe zit er wel een pareltje van een arts tussen, die nog van de oude garde is en een co-assistent een makkelijk doelwit vindt. Ik ben er altijd vanuit gegaan (misschien uit zelfbescherming) dat het vervelende gedrag kwam doordag de arts het druk had en ze al 100 verschillende co-assistenten hebben gehad in korte tijd. Dat het dus niks persoonlijk is.

Ik heb me voorgenomen om "mijn" co-assistenten niet als sloofje te gebruiken. Ze te behandelen zoals ik zelf behandeld wil worden. Iemand niet zijn tijd uit te laten zitten als er niks te doen is, maar ze wat eerder naar huis laten gaan. Die midagen dat je alleen maar zat te wachten of er heel misschien iets kwam en je wel 100 keer vroeg of er iets te doen was, maar dat was niet, waren verschrikkelijk. Ook heb ik me voorgenomen om uit mezelf te vragen of iemand mee gaat ergens heen. En niet gewoon weg te lopen, met als gevolg dat "je co" voor de wc op je staat te wachten omdat hij of zij dacht dat je iets spannends ging doen. En om duidelijk te zeggen wat er op dat moment te doen is, zodat de arts-in-spe niet moet leuren en blijven bedelen om taakjes.
Aan de andere kant is het wel zo dat een co-schap wordt wat je er zelf van maakt. Iemand moet wel wat initiatief tonen en bereid zijn dingen te leren. Zelf iets opzoeken en enthousiast overkomen. Maar bij mij ging dat altijd makkelijker als de arts me er bij betrok en me ook dingen uit wilde leggen, zonder dat ik daar iedere keer om moest vragen.

Ik moet allemaal maar zien hoe het gaat lopen. Ik kan me ook zo voorstellen dat je bij co nummer honderd in drie dagen het wel een beetje zat bent. Maar op dit moment lijkt het me best leuk om een student met me mee te krijgen.

4 reacties:

  1. Mijn co-assistent was erg leuk en vriendelijk laatst. Het was zijn eerste week dus vast allemaal nog erg wennen maar hij deed het erg goed :) Hij had vast een goede arts om mee samen te werken, en dat word jij vast ook! Spannend! Maar ik wens je alvast heel veel plezier en succes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Spannend en uitdagend straks ! heel veel succes :-)
    liefs, Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En dat vind ik nu een heel goed voornemen van je. Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis en heb het soms heel erg te doen met de co-assistenten. Het wordt ze soms wel heel erg moeilijk gemaakt.
    Heel veel succes in je loopbaan als dokter1

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ohh wat een spannend moment! En ja behandel anderen zoals jij behandeld wilt worden. Heb je zelf alleen maar meer aan! XX

    BeantwoordenVerwijderen