Dag 672: Dekentje

Dit jaar wordt ik 2 keer tante. Dat ben ik al 2 keer, maar er komen er nog 2 bij :D
Mijn lieve grote zus vroeg of ik voor haar 3e meid in wording een dekentje wou maken, voor in de kinderwagen.
Natuurlijk, super leuk! Nog nooit gedaan een babydekentje, maar wat ik zo inschatte zou het wel meevallen. Hoe groot kan een baby nou eenmaal zijn...

Samen met Francis van Knottenwol zocht ik een fijn wolletje uit, en de keuze viel op Phildar Aviso. Ze had het net nieuw binnen en ik vond het heerlijk zacht! Het is een mengeling van Acryl en Katoen, kriebelt dus niet en is goed te wassen. Het is behoorlijk dik, voor naald 5. En vooral: heel lekker zacht! ("dat heb je al gezegd" "ja, maar het is zo lekker zacht"). De kleuren? Het wordt een meisje, dus wat dacht je van roze, rood en wit?

In de trein naar zuslief gelijk aan de slag, toen kwamen er een berg opdrachten tussendoor, maar de laatste 2 weken heb ik hard doorgewerkt en op 10 maart was hij dan eindelijk af! Ik was wel zo slim geweest om de Join-as-you-go methode van Lucy te gebruiken, dat heeft me een hoop werk bespaard! En ook heb ik braaf na iedere rij de draadjes afgehecht, dat heeft ook een hoop frustratie aan het einde bespaard!
Dus zie hier:

Read More

#wijvenweek Dag 670: Fier

Deze laatste dag van wijvenweek, dingen waar ik oprecht fier over ben. Fier, dat stond in de info-mail en dat is één van de meest geweldige Vlaamse woorden! Dus, daarom: Ik ben fier op mijzelf want:

Ik vind dat ik goed kan haken.
Ik vind het leuk, maar ik ben ook best trots op de dingen die ik maak. Vind ook dat ik steeds beter wordt en dingen netter afwerk. Als jullie het er niet mee eens zijn mag je het best laten weten hoor ;)

Ik kan goed met mensen omgaan.
Dat hoor ik vaak bij mijn beoordelingen, maar ik vind het zelf ook. Ik oprecht geïnteresseerd en kan mensen gerust stellen. Ik laat blijken dat ik ze begrijp, of dat ik het oprecht vervelend vind. Ik denk dat dit een belangrijke eigenschap is voor een dokter, en ik ben er trots op. Niet al mijn studiegenoten hebben dit in zich.

Ik vind dat ik mooie ogen heb.
Ze zijn grijs-groen-blauw en groot. Ze vallen op zonder al te veel make-up.

Ik word dokter.
Daar ben ik stiekem best trots op. Ik haal mijn studie binnen 7 jaar, en die uitloop heb ik bewust gekozen, om van het leven te kunnen genieten. Alles heb ik binnen de termijn gehaald, en in totaal maar 3 herkansingen gehad van tentamens.

Op mijn vriendje.
Nee dat is niet iets van mijzelf (al is hij wel MIJN vriendje) maar ik ben wel heel trots op hem. Hij is raketgeleerde en bezig met zijn scriptie over windmolens voor de stad. Hij is voor duurzame zaken, en draagt dus iets bij aan een betere wereld. Maar waar ik het trotst op ben: hij hoopt cum laude zijn master te halen. Hij haalt zomaar even een 10 voor een tentamen, en z'n scriptie kan hij net zo lang aan werken tot het perfect is! Een beetje perfectionistisch, maar daar kan ik nog wat van leren!

Read More

#wijvenweek Dag 668: Dromen

Ik heb het er al vaker over gehad, maar nu op dromendag komt het weer terug.
Mijn aller grootste droom is niet dokter worden. Ik wil het heel graag en ik vind het heel tof, maar het is niet iets waar ik van jongs af aan van gedroomd heb en waar ik heel mijn leven voor wil geven. Ik wil werken om te leven en niet leven om te werken.

Wat is dan wel je grote droom?
Mijn grootste droom is om op het toneel te staan. Niet amateur toneel, maar voor een grote zaal, het land door trekken en beroemd zijn. Mensen laten lachen, laten huilen door wat ik doe. Het liefst nog met zingen en dansen er bij, maar alleen acteren is ook goed.
Die droom heb ik nog steeds, maar ik ben realistisch en weet dat dat niet uit gaat komen tenzij er een wonder gebeurd. Ik ben er niet goed genoeg voor en ik zou niet tegen de onzekerheid van die audities iedere keer kunnen.
Daarom zing ik nu bij een koor, en misschien later, als ik groot ben, ga ik wel weer toneel spelen. Op amateur niveau en dan toch 1 keer per jaar een voorstelling. Om daar te knallen, en mensen vrolijk te maken, of in ieder geval mezelf vrolijk te maken!

Read More

#wijvenweek Dag 666: Guilty Pleasures

Guilty pleasures...een moeilijk onderwerp. In de omschrijving staat ook: dingen die je met vriendinnen bespreekt, maar die je het liefst zo ver mogelijk van internet houdt. En inderdaad: dat zijn dingen die ik liever zo ver mogelijk van het wereld wijde web houd! Maar ik vind toch dat ik iedere dag mee moet doen, dus wat kleine (of misschien stiekem best grote) biechten moeten wel kunnen.

Ten eerste: ik ben een verschrikkelijke roddeltante. Het liefst praat ik over iedereen en ik heb over iedereen wel een mening. Mijn moeder probeert mij altijd wijze lessen te geven als: eerst zelf zien en dan pas oordelen, en: het zal allemaal wel mee vallen. Ik probeer dit ook op te volgen, maar toch...het is makkelijk om op verhalen af te gaan en snel over iemand te oordelen.
Je mag me nu een bitch vinden, maar het spijt me: ik geniet er echt van. Ik praat ook over positieve dingen van iemand hoor, ik "roddel" ook over dingen die ik heel goed en tof vind van mensen.
Overigens zal ik niet de roddel van de een aan het onderwerp doorvertellen. Dus je geheimen zijn heus wel veilig bij mij.

Ten tweede: één van mijn onzekerheden/werkpunten/iets waar ik in suck. Ik heb Rationeel Emotieve Training gevolgd, een beetje in opdracht van de studieadviseur, een beetje omdat ik het zelf ook wel nuttig vind. En het was nuttig. Ik ben erg onzeker over wat andere mensen over mij vinden. Ben bang om fouten te maken en dat mensen mij dan dom vinden. Ik weet niet hoe ik moet reageren op botte opmerkingen van andere mensen, als ik bijvoorbeeld een foutje heb gemaakt en ik denk dan dat die gene mij stom vindt. Ik kan er niets aan doen, maar ik heb er aan gewerkt. Ik heb geleerd dat die gedachten niet rationeel zijn en dat ik daar geen bal mee op schiet. Ik heb geleerd hoe ik die gedachten kan veranderen en ik heb trucjes gebruikt om toch goed over te komen.
Het voelt nu nog als het opzetten van een masker. Doen alsof ik bijdehand ben, alsof ik best wel durf te reageren en alsof ik alles weet. Maar het helpt. Ook al is het dan fout, ze reageren niet alsof je een idioot bent. En door gewoon een opmerking te geven of dingen te vragen, gaan ze jou ook meer uitdagen en uit zichzelf meer dingen vertellen. Het heeft dus effect!
Hopelijk wordt dit geen masker weer wat ik op zet, maar gaat dit bij mij passen! Diep ademhalen en gaan met die banaan...

Read More

#wijvenweek Dag 665: Ochtendritueel

Opstaan, iedere ochtend weer een gedoe. Jezelf uit bed hijsen en klaar maken om de dag op een goede manier door te komen. Iedereen heeft er zijn eigen patroon in. Ik ben daar nog al strikt in: het moet op die manier en kan niet anders. Een beetje autistisch misschien, maar 's ochtends ben ik niet zo heel flexibel. Je kunt ook maar beter even niet tegen me praten. Het grote voordeel van co-schappen: ik moet als eerste opstaan in mijn huis, dus kom ook niemand tegen.

Het verschilt per co-schap, maar doordeweeks sta ik ergens tussen 6 en 7 uur op (op dit moment kwart voor 7). Precies die tijd dat ik 45 minuten heb voor ik de deur uit moet.
M'n wekker gaat, die ligt op het nachtkastje, waar mijn vriend naast ligt, dus eerst moet ik over hem heen hangen om dat ding uit te zetten. En dan spring ik mijn bed uit. Oké, dat gaat meestal iets minder florissant, ik denk een minuut na dat ik er eigenlijk niet uit wil en wrijf m'n ogen open, en sleep mezelf uit bed. Ik pak wat ondergoed en spring onder de douche. Ik poets m'n tanden onder de douche, en zepen natuurlijk, en na zo'n 10 minuten er weer onder vandaan.Afdrogen en soms (in de winter iets vaker wel dan niet) m'n velletje insmeren met body lotion, zodat ik niet m'n scheenbenen open krab van de jeuk.
Dan terug naar de slaapkamer, waar ik lekker het licht aan doe terwijl vriendlief doet alsof hij slaapt (gemeen he ;)). Kleren aan...vaak hangt er nog wel iets, of even snel een shirtje uit zoeken.
Daarna nog wat tijd voor de spiegel: medicijnen innemen, gezichtscreme (ligt ook aan het seizoen en hoe jeukerig m'n hoofd is), lippenbalsem, klein beetje mascara en oogpotlood. Als het goed is, is het dan 15 minuten nadat m'n wekker ging. Als het niet goed is, schiet ik al een beetje in de stress.

Daarna loop ik naar de studeerkamer, computer aan, naar de keuken: Flesje water vullen, die eerst half leeg drinken en dan weer opnieuw vullen, lunch maken (meestal doe ik meer kastjes open dan nodig, maar het is nog niet echt helder in m'n hoofd), appel pakken en dat in m'n tas gooien. Dan ontbijt maken: bakje yoghurt met muesli en soms wat fruit.
Ontbijtje mee naar studeerkamer en ondertussen computeren: mail, twitter, haakforum, facebook, blogs. In die volgorde, iedere dag. Het ligt eraan hoe druk het op internet was, maar meestal heb ik dan nog ongeveer 5 minuutjes voordat ik weg moet.
Dan is het: bakje weg zetten, kauwgum pakken, haren doen, naar de slaapkamer waar vriend nog ligt te slapen en ik weer het licht aan doe, sokken en schoenen aan, slaapkamer uit, jas aan en weg. Meestal doe ik voor m'n gevoel over dit laatste deel te lang en ren ik een soort van naar buiten. Wat uiteindelijk nooit nodig is want ik ben altijd te vroeg op plaats van bestemming.

Zo begint mijn ochtend, hebben jullie rare ochtend rituelen?

Read More

Dag 663: Foto challenge

De eerste dag van deze maand was ik begonnen aan een foto challenge. Iedere dag een foto, met een vast gelegd thema. Zo haal je nog eens wat doelen, en het is leuk om je nieuwe camera te testen. En, niet geheel onbelangrijk: iedere week in ieder geval 1 blog.

Op dag 2 had ik er al moeite mee, maar het lukte nog.

Toen werd het maandag en moest ik plotseling een dienst mee draaien. Met als gevolg dat ik pas kwart voor 12 thuis was. Geen foto dus. En dinsdag lukte het me ook niet...en toen heb ik het maar laten zitten.

Volgende maand een nieuwe poging!

wel klein vraagje: weet iemand een site waar maandelijks een foto challenge wordt ge-upload?

Read More

Dag 661: #wijvenweek

Via Emma's blog kwam ik in aanraking met Wijvenweek 2012. Aangezien ik altijd wel wat inspiratie kan gebruiken om te bloggen, leek het me leuk om hieraan mee te doen.

Ik heb me dus gelijk ingeschreven, en nog een keer want de eerste keer had ik nog geen reactie gehad. Misschien heb ik er straks 2, misschien geen, we zullen wel zien!

Volgende week dus misschien wel iedere dag een blog, over een vast gesteld onderwerp, Maskers Af, waar je misschien nog veel meer over gaat lezen in blogland!
Lees hier wat het is en schrijf je ook in!

Read More

Dag 659: Muizencupcakes

"Schoonzusje" was helemaal in de wolken met haar kruikenzak. Hij past precies en is helemaal haar smaak!

De dag nadat zij hem gekregen had, kreeg ik een mailtje, van "schoonzusje". De kruikenzak had haar op een idee gebracht voor een kado voor een vriendinnetje. Of ik zoiets zou kunnen maken

Ja hoor dat kan ik wel. Van Sinterklaas had ik de patroontjes van schattige dierencupcakes gekregen dus daar kon ik mooi een variatie mee maken! Leuk om weer eens met kraaltjes en lintjes aan de slag te gaan!

Dit is het resultaat

Voor meer gedetailleerde foto's kun je hier kijken!

Read More

Dag 655: Mijn rotzooi!

De laatste tijd zie ik veel opruimblogs langskomen. Super leuk, want zo kan ik lekker kijken in andermans spullen! Ik wou al een tijdje ook iets van mijn persoonlijke troep laten zien, maar ik ben niet zo'n goede fotograaf en ook niet zo goed in foto's maken terwijl ik ergens mee bezig ben (opruimen dus bijvoorbeeld). Toen kwam ik deze Tag tegen op de blog van Emma! What's in it:

Je broekzakken: Een receptpapiertje met Keratosis Piliaris erop geschreven. Met gele markeer stift dus het duurde even voor ik het had ontcijfert. Dat moest ik nog opzoeken. Als ik niet achter m'n bureau zit, zit m'n telefoon ook nog in m'n broekzak.
Je jaszakken: Mijn veels te grote sleutelbos en een plastic zakje, van een boterham die ik onderweg naar huis op at.
Je tas die je het laatst hebt gebruikt: Aantekeningenblok, info van het RIVM over kinkhoest, verfrommeld papiertje met de DD van moeheid en het bloedonderzoek dat er bij hoort, Agenda, feedbackboekje, aantekeningenboekje, sthethoscoop, vaccinatie boekje, Blistex, handje pennen, portomonnee, wat bonnetjes, ooglampje, stemvork, reflexhamer en ErasmusMC-pasje
Je mond: Alles wat er in een normale mond zit: tong, tanden, amandelen
De koektrommel: Heel veel knopen!
De koelkast: Alleen mijn plankje dan, want van huisgenoten weet ik het niet precies. Sandwichspread, kipfilet, magere yoghurt, boter, druiven
Cd-speler: Heb ik niet
Dvd-speler: Heb ik alleen in een tv die niet aangesloten staat.
Het bureau: Laptop, flesje water, bakje met pennen, telefoon, notitieblokje, fototoestel, bakje pepermuntjes, zo'n postbakje ook vol met troep, toilettasje met haak/naaispulletjes en dat papiertje wat net nog in m'n broekzak zat. Dat is mijn deel van het bureau, verder staat er nog het beeldscherm en laptop van vriendlief, bureaulamp, boxen, printer, stapel boeken, nog meer schrijfspullen en wat kleine frutsels. Oh en nog wat gehaakte dingetjes, daarover volgende week meer!
Het bed: Twee kussens en een dekbed
Het aanrecht: Dolce Gusto koffiezetapparaat en waterkoker, pannenlap en een bakplaat vol koekjes die ik zojuist gebakken heb. Ook nog handzeep, afwasmiddel en afwasborstel
Het nachtkastje: Drie boeken, allemaal van mij (2 moeten er terug in de kast), wekkerradio, scheerapparaatoplader, telefoonoplader, de pil.
De bank: Wow, voor de verandering ligt er alleen mijn Up-kussen op! Meestal ook nog wat tassen of andere troep!

Read More